Στην έξω πύλη στεκόταν σκοπιά.
Θα περάσουμε την σιδερένια γέφυρα πάνω από το τεχνητό κανάλι (24-40 μ φάρδος και 15 μ βάθος) και ανάμεσα στους δύο προμαχώνες (Martinengo αριστερά και Savorgnan δεξιά) θα μπούμε στο φρούριο. Πάνω από την πύλη βλέπουμε τρύπες από όπου περνούσαν οι αλυσίδες της σηκωτής γέφυρας. Υπάρχει και το έμβλημα της ελληνικής κορώνας, σύμβολο, που αντικατέστησε το αρχικό λιοντάρι της Βενετίας. Η πύλη κλεινόταν με μεγάλο ξύλινο πορτόνι. Για καθημερινή χρήση όμως ανοιγόταν μόνο ένα μικρό πορτάκι. Οι δύο αίθουσες δεξιά και αριστερά της πύλης χρησιμοποιούνταν για οπλοστάσιο. Όταν θα περάσουμε, θα βρεθούμε στην δεύτερη ξηρά τάφρο. Εδώ αρχικά υπήρχε ξύλινη γέφυρα και κοντά βρισκόταν καθολική εκκλησία αφιερωμένη στην Madona del Carmine όπου περνούσαν την τελευταία νύχτα της ζωής τους οι καταδικασμένοι σε θάνατο. Βλέπουμε τους τεράστιους προμαχώνες. Μέσα τους υπάρχουν μεγάλες κυγκλιδωτές αίθουσες και ανηφορικοί διάδρομοι για μεταφορά κανονιών. Οι τοίχοι είναι χοντροί. Από τους προμαχώνες υπήρχε πρόσβαση στην τάφρο και στην θάλασσα. Στο τέλος της γέφυρας ορθώνεται στρατώνας πεζικού κτισμένος από Άγγλους με ακάλυπτα τούβλα. Θα στρίψουμε δεξιά και θα βρεθούμε στην νότια πλευρά του φρουρίου. Εδώ υπήρχε μεγάλη δεξαμενή για νερό χωρητικότητας 17.000 λίτρων. Δεξιά είναι οι στρατιωτικοί φούρνοι και τα πλυσταριά. Μπροστά μας είναι ο ναός του Αγ. Γεωργίου, κτισμένος από τους Άγγλους. Ο ελεύθερος χώρος χρησιμοποιείται για συναυλίες. Ο ναός με τους δωρικούς κίονες ανήκε στην αγγλικανική εκκλησία. Μετά την ένωση της Κέρκυρας με την Ελλάδα η εκκλησία μετατράπηκε σε ορθόδοξη, μεταφέροντας εδώ το παλιό τέμπλο του Αγίου Σπυρίδωνα. Πίσω από την εκκλησία του Αγ. Γεωργίου και την αποθήκη όπλων υπάρχει ο δρόμος που οδηγεί στην κεντρική είσοδο της ακρόπολης. Εδώ επίσης ορθωνόταν ένα τριώροφο παλάτι του βενετικού βαϊλου. Μπροστά από το παλάτι υπήρχε μεγάλη μαρμάρινη βεράντα, στην οποία οδηγούσε πέτρινη σκάλα. Αυτό το κτίριο καταστράφηκε από το βομβαρδισμό του 1943. Πίσω από το σημείο αυτό βρέθηκε ένα βενετικό πηγάδι. Στο πηγάδι φαίνονται τα οικόσημα των ERIZZO, BALBI και το λιοντάρι της Βενετίας. Στην δεξιά πλευρά του δρόμου που οδηγούσε στην κύρια είσοδο της ακρόπολης, η οποία προφυλασσόταν με ένα μικρό προμαχώνα με κανόνια, σώθηκε μερικώς η κατοικία του.