Ιωάννης Καποδίστριας (Κέρκυρα 1776 - Ναύπλιο 1831)
Ο Ιωάννης γεννήθηκε σαν έκτο από τα δέκα παιδιά του Αντωνίου και Διαμάντιας, και οι δύο γονείς ήταν απο αριστοκρατικές οικογένειες.
Το 1794 ο Ιωάννης έφυγε για τις σπουδές του στη Βενετία και Πάντοβα και το 1797 επέστρεψε στην Κέρκυρα με τρία πτυχία (ιατρική,νομική,φιλολογία). Εργάστηκε ως γιατρός.

Το 1801 του ανατέθηκε απο την τοπική Γερουσία να συντάξει το πρώτο σύνταγμα. Το 1803 διορίστηκε γραμματέας της «Επτανήσου» και ο πρόεδρος της επιτροπής για το νέο σύνταγμα. Το 1807, όταν η Επτάνησος τέθηκε υπό την κυριαρχία των Γάλλων ο Ιωάννης Καποδίστριας απέρριψε όλα τα αξιώματα.
Το 1808 έλαβε πρόσκληση από τον Τσάρο της Ρωσίας Αλέξανδρο να υπηρετήσει στο Υπουργείο Εξωτερικών. Ο Καποδίστριας αποδέχθηκε την προσφορά, επειδή πίστευε ότι θα μπορούσε να βοηθήσει την Πατρίδα στην απελευθέρωση από τους Τούρκους. 1809-1811 ο Καποδίστριας εργαζόταν στην Αγία Πετρούπολη και το 1812 διορίστηκε πρεσβευτής της Ρωσίας στη Βιέννη. 1813-1814 εργάστηκε ως επίσημος απεσταλμένος του Τσάρου στην Ελβετία, όπου βοήθησε κατά την διαδικασία ενοποίησης της Ελβετίας και στη σύνταξη του πρώτου Συντάγματος της. Ο Ιωάννης Καποδίστριας ίδρυσε την Φιλόμουσον Εταιρεία και φρόντισε να σπουδάσουν πολλοί Έλληνες σε ευρωπαϊκά πανεπιστήμια, έτσι ώστε να προετοιμαστεί ένα καταρτισμένο προσωπικό του μελλοντικού ελληνικού κράτους. Το 1815 με την διπλωματία του διέσωσε την ηττημένη Γαλλία απο το διαμελισμό της και απο τις υπέρογκες αποζημίωσης που ζητούσαν οι νικήτριες δυνάμεις. Ο στόχος του ήταν να κάνει την Γαλλία σύμμαχο της Ρωσίας στην μάχη για την απελευθέρωση της Ελλάδας. 1816-1819 ο Ιωάννης Καποδίστριας συμμετείχε σε όλες τις ευρωπαϊκές συνεδριάσεις ως επίσημος Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας. Αγωνίστηκε για την ένωση των 41 γερμανικών κρατιδίων, ενδιαφερόνταν για τους λαούς της Ισπανίας, Πορτογαλίας, Περσίας και Αρμενίας. Βοήθησε την ελληνική μειωνότητα στη Ρωσία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, κάλεσε τους Έλληνες να διατηρήσουν την γλώσσα, την θρησκεία και τα έθιμα. Το 1819 ήταν για τελευταία φορά στην Κέρκυρα. Στη συνέχεια ταξίδεψε στην Αγγλία, όπου διαμαρτυρήθηκε για την τυραννική ηγεσία των Άγγλων στα Ιόνια Νησιά. Μετά την Επανάσταση του 1821, όταν ο Τσάρος αρνήθηκε να βοηθήσει τον ελληνικό λαό στην εξέγερση, ο Ιωάννης Καποδίστριας το 1822 παραιτήθηκε. Ο Τσάρος όμως δεν αποδέχτηκε την παραίτησή του, και του έδωσε 6 μήνες άδεια.
Το 1827 ο Καποδίστριας εξελέγη για περίοδο επτά χρόνων Κυβερνήτης της Ελλάδας. Τότε παραιτήθηκε στην Αγία Πετρούπολη και τον Ιανουάριο του 1828 έφτασε στο Ναύπλιο.
Ο Ιωάννης Καποδίστριας ασχολήθηκε με πολλά προβλήματα του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. Θεώρησε ως προτεραιότητα την ανάπτυξη της οικονομίας, γεωργίας, εμπορικής ναυτιλίας, οργάνωσης του κράτους, την σωστή εξωτερική πολιτική, νομοθεσία, εκπαίδευση και την προστασία του περιβάλλοντος. Το όνειρο του ήταν να γίνει η χώρα αυτάρκεις στα γεωργικά προϊόντα. Κατάφερε να διαιρέσει εν μέρει τη γη και να εγκατασταθούν σε αυτή αγροτικοί πληθυσμοί. Με την πολιτική του ήταν δυσαρεστημένοι μεγαλογαιοκτήμονες, επιχειρηματίες, ανώτεροι αξιωματικοί. Στις 27.9.1831 ο Ιωάννης Καποδίστριας δολοφονληθηκε στο Ναύπλιο μπροστά απο την εκκλησία του Αγ. Σπυρίδωνα. Κηδεύτηκε στην Παναγία Πλατυτέρα στην πόλη της Κέρκυρας.

Άγιος Σπυρίδων ( γύρο στο 270 – 360 Κύπρος)
Ο Άγιος Σπυρίδων γεννήθηκε γύρω στο 270 μ.Χ. σε ένα χωριό στην Κύπρο. Ήταν βοσκός. Όταν μεγάλωσε, παντρεύτηκε. Η γυναίκα του πέθανε νέα αφήνοντάς του την μικρή τους κόρη Ειρήνη. Ο Σπυρίδων έδωσε την κόρη στο μοναστήρι και ο ίδιος έγινε μοναχός.
Μετά το θάνατο του επισκόπου της Κύπρου πήρε τη θέση του. Το 325 πήρε μέρος στην Ιερά Σύνοδο της Νίκαιας. Εκεί, για να επιβεβαιώσει τα λόγια του για την Αγία Τριάδα, πήρε στο χέρι ένα κρεμμύδι, κατ το μετέτρεψε σε πηλό, νερό και φωτιά, τον Πατέρα, Υιό και Άγιο Πνεύμα. Στη συνέχεια, ο Σπυρίδων επέστρεψε στην Κύπρο. Πέθανε σε προχωρημένη ηλικία (90 ετών) και κυδεύτηκε στην Κύπρο. Όταν η Κύπρος κατακτήθηκε από τους Σαρακηνούς μετέφεραν τα λείψανα του Αγίου Σπυρίδωνα στους Αγίους Αποστόλους στην Κωνσταντινούπολη και μετά την Άλωση στην Κέρκυρα. Τα λείψανα κληρονωμούνταν από γενιά σε γενιά στην οικογένεια Βούλγαρη και το 1967 πέρασαν στην ιδιοκτησία του δήμου. Θυλάσσονται στην εκκλησία του Άγιου Σπυρίδωνα στο κέντρο της πόλης.

Διονύσιος Σολωμός (Ζάκυνθος 1798 - Κέρκυρα 1857)
Διονύσιος Σολωμός, γεννήθηκε το 1798 στη Ζάκυνθο από τον πατέρα αριστοκράτη και μητέρα υπηρέτρια. Σε ηλικία 10 ετών τον έστειλαν να σπουδάσει στην Ιταλία. Ο Διονύσιος Σολωμός μετά την επιστροφή του έγραφε απλά ποιήματα με γραμματικά λάθη. Αργότερα αποφάσισε να συνθέτει μεγάλα έργα, κανένα όμως δεν τελείωσε. Ο Σολωμός είναι ο συγγραφέας του ποιήματος «Ύμνος στην Ελευθερία», που είναι ο ελληνικός εθνικός ύμνος. Από το 1825 έζησε στην Κέρκυρα, όπου και πέθανε στις 9 Νοέμβρη 1857.

Αθηναγόρας ο Α΄
Γεννήθηκε το 1886 σε μικρό χωριό της Ηπείρου. Σπούδασε την θεολογική Σχολή της Χάλκης, χειροτοωήθηκε διάκονος. Το 1922 εκλέχθηκε μητροπολίτης της Κέρκυρας και Παξών και το 1930 αρχιεπίσκοπος Βορείου και Νοτίου Αμερικής, στη οποία υπηρέτησε 18 χρόνια. Η Ιερά Σύνοδος εκτιμώντας το έργο του, τον εξέλεξε το 1948 αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως και Οικουμενικό πατριάρχη. Κατά την θητεία του αναδιαογανώθηκε η Θεολογική Σχολή της Χάλκης , άρχισε η έκδοση εφημερίδας «Απόστολος Ανδρέας», ιδιαίτερη μ΄ριμνα δ'ωθηκε στην βελτίωση της ζωής της ελληνικής κοινότητας στην Κωνσταντινούπολη και στην ενίσχυση της δικαιοδοσίας του Πατριαρχίου. Αναδιοργανώθηκαν οι ααρχιεπισκοπές, οι μητροπόλεις και οι επισκοπές στην Ευρώπη, Αυστραλία και Αμερική. Ο Αθηαναγόρας ο Α΄συναντήθηκε το 1965 στηα Ιεροσόλυμα με τον Πάπα Παύλο VI. Πέθανε στην Κωνσταντινούπολη το 1972.

Πέτρος Βράιλας – Αρμένης (10.12.1812 Κέρκυρα – 1884 Λονδίνο)
Μεγάλος Κερκυραίος φιλόσοφος, γεννήθηκε στην Κέρκυρα στις 10.12.1812. Σπούδασε στην Ιταλία και το Παρίσι νομικά. Μετά την επιστροφή του στην Κέρκυρα συμμετείχε στην πολιτική και την κοινωνική ζωή του νησιού. Συμμετείχε ενεργά στην ίδρυση της Αναγνωστικής Εταιρείας το 1836. Βοήθησε οικονομικά στην ίδρυση της Φιλαρμονικής Εταιρείας το 1859, έκδιδε εφημερίδα, ίδρησε πολιτικό κόμμα, αγωνίστηκε για την Ένωση της Κερκύρας με την Ελλάδα. Ο Πέτρος Βράϊλας δίδασκε την φιλοσοφία στην Ιονίος Ακαδημία. Την περίοδο 1852-1856 ήταν Γερουσιαστής των Επτανήσων. Μετά την Ένωση έγινε υπουργός εξωτερικών. Πέθανε στο Λονδίνο το 1884, κηδεύτηκε στο Α΄νεκροταφείο Κερκύρας.

Ο Νικόλαος Μάντζαρος (Κέρκυρα 1795-1872) γεννήθηκε σε μια πλούσια κερκυραϊκή οικογένεια. Το 1840 διορίστηκε ως καλλιτεχνικός διευθυντής της Φιλαρμονικής Εταιρείας Κερκύρας. Το πιο διάσημο του έργο είναι η μελοποίηση του ποιήματος του Διονύσιου Σολωμού Ύμνος στη ελευθερία, το οποίο έγινε ο ελληνικός εθνικός ύμνος.
Προς τιμήν του ονομάστηκε η μπλε φιλαρμονική της Κέρκυρας, που ιδρύθηκε το 1890.

Σπύρος Σαμαράς (Κέρκυρα 1861 - Αθήνα το 1917)
Μουσικός συνθέτης γεννήθηκε το 1861 στην Κέρκυρα. Σπούδασε μουσική στην Αθήνα, Γαλλία και Ιταλία. Συνέθεσε μερικές όπερες, όπως την Φλόρα Μιράμπιλις, η οποία γνώρισε μεγάλη επιτυχία στην Σκάλα του Μιλάνου το 1887. Η όπερα αυτή ανέβηκε το 1889 και στην Κέρκυρα. Επιτυχημένες όπερες του ήταν και Λα Μαρτιρε, Δαμασμένη Μαινάδα(1895), Ιστορία αγάπης (1903), Δεσποινής ντε Μπελ-ιλ (1905) και Ρέα (1908). Ο Σπύρος Σαμαράς το 1896 συνέθεσε τον Ύμνο των Ολυμπιακών Αγώνων σε κείμενο του Κωστή Παλαμά. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1911 συνέθεσε ακόμα οπερέτες και τραγούδια. Πέθανε στην Αθήνα το 1917.

Λορέντσος Μαβίλης (Ιθάκη 1860 - 1912)
Ποιητής και μεταφραστής γεννήθηκε στην Ιθάκη, αλλά το μεγαλυτερο μέρος της ζωής του πέρασε στην Κέρκυρα. Ο πατέρας του ήταν δικαστικός Ελληνοϊσπανικής καταγωγής και η μητέρα του η Ιωάννα Καποδίστρια, Κερκυραία, ανιψιά του Κυβερνήτη. Στην Κέρκυρα μετά της γυμνασιαστικές σπουδές, γίνεται μέλος της Αναγνωστικής Εταιρείας, όπυ γνωρίζεται με τον Ιάκωβο Πολυλά, ο οπίος επηρέασε όλη την εξέλιξη του σαν ποιητή. Ο Μαβίλης σπούδασε στην Αθήνα, Μόναχο και Φράιμπουργκ την φιλολογία, φιλοσοφία, αρχαιολογία και σανσκριτικά. Μετά την επιστροφ'η του στηνη Ελλάδα αγων΄στηκε το 1896 και 1897 στην Επανάσταση στην Κρήτη και Ήπειρο, που τραυματίζεται. Στην Κέρκυρα μετά γίνεται ενεργό μέλος στην πνευματική ζωή και δημοσιεύει μερικά σονέτα του,όπως Εις την Πατρίδα, Πατρίδα (1888), Πλήρωμα χρόνου (1897), Χάρρις (1897), γράφει για την πατρίδα, για τις ομορφιές της Κέρκυρας, για την αγάπη προς την μητέρα του, για την αξία της φιλίας και άλλα. Μεγάλο είναι το μεταφραστικοό του έργο, μεταφράζει απο γερμανικά στην δημοτική γλώσα. Το 1910 εκλέγεται βουλευτής Κερκύρας, αγωνίζεται για την δημοτική γλώσσα. Το 1912 στους Βαλακανικούς πολέμους κατατάσσεται εθελοντικά στο σώμα των Γαριβαλδινών και σκοτώνεται στο Δρίσκο της Ηπείρου στις 28.11.1912

Κωνσταντίνος Θεοτόκης (Κέρκυρα 1872 – 1923) μεταφραστής, λόγιος και ποιητής
Γενήθηκε σε αριστοκρατική οικογένεια, γιος του κόμη Μάρκου Θεοτόκη και της Αγγελικής Πολυλά, ξαδέλφη του Ιάκωβου Πολυλά. Σπούδασε πολλά πεδία στην Ελλάδα, Γαλλία, Γερμανία, Αγγλία και Ιταλία, έμαθε 10 γλώσσες. Σε ηλικία των 19 ετών γνωσίστηκε στην Βενετία με πολύ μεγαλύτερη βαρωνέσσα Mallowitz, την παντρεύτηκε και εγκαταστάθηκαν στον οικογενειακό πύργο Θεοτόκηδων στους Καρουσάδες της Κέρκυρας, όπου γράφει τα έργα του, όπως η νουβέλα Πάθος (1899), Η τιμή και το χρήμα (1914), Κατάδικος (1919), Η Ζωή και ο Θάνατος του Καραβέλα (1920), Οι σκλάβοι στα δεσμά τους (1922). Το χειμώνα του 1908-1909 στο Μόναχο στράφηκε προς το σοσιαλιστικό κίνημα και επιστρέφονατας στην Κέρκυρα προσπάθησε να ιδρύσει το κομμουνιστικό κόμμα. Προσχώρισή του αργότερα στο κίνημα της Εθνικής Άμυνας τον φέρνει στο αντίθετο ρεύμα. Η οικονομική καταστροφή της Γερμανίας κατά το Α΄Παγκόσμιο πόλεμο είχε αντίχτυπο στην περιουσία της γυναίκας του. Ο Κωνσταντίνος Θεοτόκης έφυγε να δουλέυει στην Αθήνα, το 1918 διορίστηκε γραμματέας της Εθνικής Βιβλιοθήκης και ταυτόχρονα έκανε μεταφράσεις. Όμως αρρώστησε βαριά, επέστρεψε στους Καρουσάδες και πέθανε τοω Ιούλιο του 1923.

Σπύρος Πλασκοβίτης (Κέρκυρα 1917 - Αθήνα 2000) γιος αξιωματικού γεννήθηκε το 1917 στην Κέρκυρα, όπου και έζησε μέχρι το 1931. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι. Για πολλά χρόνια εργάστηκε ως δικαστής. Κατά τη διάρκεια των ετών 1968-1972 διώχθηκε απο την ελληνική χούντα και φυλακίστηκε για αντιστασιακή δράση του. Από το 1977 έως το 1989 εξελέγη δύο φορές βουλευτής του ΠΑΣΟΚ. Σπύρος Πλασκοβίτης δημοσίευσε μερικά διήγματα, όπως το Γυμνό δέντρο (1952), Η θήελλα και το φανάρι (1955) , Οι γονατισμένοι (1965) και μυθιστορήματα, όπως το Φράγμα (1961). Κατά της δικτατορίας ο Πλασκοβίτης δεν έξέδιδε ως ένδειξη της παθητιτκής αντίστασης. Το 1974 δημοσίευσε την συλλογή διηγημάτων Συρματόπλεγμα , Το τρελό επισόδιο (1984) και το 1979 το δευτερό του μυθηστόρημα Η πόλη. Ο Σπύρος Πλασκοβίτης πέθανε στην Αθήνα το 2000.

Ανδρέας Ανδρεάδης (Κέρκυρα 1876 – Αθήνα 1935) γεννήθηκε στην Κέρκυρα απο οικογένεια που καταγόταν απο την Κρήτη στις 12.12.1876. Σπόθδασε στο Παρίσι και Αγγλία, το 1902 έγινε υφηγητής της Πολιτικής οικονομίας και Δημοσιολογίας και αργότερα καθηγητής της Πολιτικής Οικονομίας και Στατιστικής του Πανεμιστημίου Αθηνών. Έγραψε εκατοντάδες μελέτες και έργα σε πολλές γλώσσες, όπως Η ιστορία της ελληνικής δημοσίας οικονομίας απο των ηρωικών χρόνων μέχρι της συστάσεως του ελληνικού βασιλείου (1918), Ιστορία της Τραπέζης της Αγγλίας (1904), Το φορολογικόν σύστημα της Ελλάδος (1910). Ο Ανδρεάδης διακρήθηκε και ως θεατρικός κριτικός και μελετητής της λογοτεχνίας. Πέθανε το 1935 στην Αθήνα.

Κωνσταντίνος Ζαβιτσιάνος (Κέρκυρα 1879 – Αθήνα 1951).
Σπούδασε Νομικά στην Αθήνα και αργότερα στην Ιταλία και Γαλλία. Το 1910 εκλέχθηκε πρώτος βουλευτής Κερκύρας. Βουλευτής ήταν και στη περίοδο 1912-1915, οπότε εκλέχθηκε και πρόεδρος της Βουλής σε ηλικία μόλις 34 χρονών. Κατά την κυβέρνηση του Ελ. Βενιζέλου έγινε υπουργός των Εσωτερικών (1927-1929), αλλά διαφώνησε με τον Βενιζέλο και παραιτήθηκε και απο τότε εξελίχθηκε σε σκληρό κριτή του Ελ. Βενιζέλου. Συμμετείχε και στην κυβέρνηση του Μεταξά και ανέλαβε αντιπροεδρία του Υπουργικού Συμβουλίου, αλλά παραιτήθηκε το 1937 επειδή διαφώνησε με την οικονομική πολιτική του μεταξά. Απο το 1941 ανέλαβε τη διοίκηση της Εθνικής Τραπέζης της Ελλάδος μέχρι το 1943, οπότε εξαναγκάστηκε σε παραίτηση..
Ο Κωνσταντίνος Ζαβιτσιάνος το 1946 δημοσίευσε «Αναμνήσεις εκ της ιστορικής διαφωνίας Βασιλεύως Κωνσταντίνου και Ελευθερίου βενιζέλου όπως την έζησα (1914 – 1922)» σε δύο τόμους, το οποίο θεωρείται πηγή για την ιστορία του Διχασμού. Ο Κωνσταντίνος Ζαβιτσιάνος ως πολιτικός προσπάθησε να βοηθήσει το αγροτικό πληθυσμό στην Κέρκυρα. Πέθανε στις 28.6.1951 στην Αθήνα, κυδεύτηκε στην Κέρκυρα.

Λόρδος Friderick North Guilford (Λονδίνο 1766 - 1827) γεννήθηκε στο Λονδίνο στις 7.2.1766, σπούδασε νομικά στην Οξφόρδη. Λάτρευε τον Όμυρο και αρχαία Ελλάδα τόσο πολύ που έγινε ορθόδοξος και βαπτήστηκε με το όνομα Γεώργης. Αγωνίστηκε πολύ για την ίδρυση ενός Ελληνικού Πανεπιστημίου. Τελικά τα κατάφερε, όταν στην Κέρκυρα άνοιξε η Ιόνιος Ακαδημία. Ο λόρδος Guilford πέθανε στις 14.10.1827 σε ένα απο τα πολλά ταξίδια του στο Λονδίνο, όταν προσπάθησε να βρεί χρήματα για την λειτουργία της Ιονίος Ακαδημία.

Derald Durrell (7 Ιανουαρίου 1925 - 30 Ιανουαρίου 1995)
Άγγλος φυσιολάτρης και συγγραφέας Gerald Durrell που περιγράφει με μοναδικό τρόπο το νησί της Κερκύρας την εποχή πριν από το Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο. Τις αναμνήσεις του από τα παιδικά του χρόνια στην Κέρκυρα μπορούμε να τα βρούμε σε βιβλία: „ My Family and other Animals" (1956), „The Garden of the Gods" (1996) „Birds, Beasts and Relatives" (1969) Gerald Durrell έγραψε πολλά βιβλία όπου αφηγόνταν το πώς κυνηγούσε άγρια ζώα για διάφορους ζωολογικούς κήπους. Αργότερα αποφάσισε να δημιουργήσει το δικό του ζωολογικό κήπο στο αγγλικό νησί New Jersey.

Albert Cohen (Κέρκυρα 1895 - Γενεύη 1981)
Ο Albert Cohen γεννήθηκε στην Κέρκυρα σε μια εβραϊκή οικογένεια σαπουνοποιών. Η οικογένειά του μετακόμισε σύντομα στην Μασσαλία. Το 1914 ο Albert Cohen έφυγε στη Γενεύη για να σπουδάσει νομικά και το 1919 απέκτησε την ελβετική υπηκοότητα. Στη Γενεύη δούλευε στο περιοδικό Revue Juive. Το 1940 έφυγε για το Λονδίνο, όπου εργάστηκε για την Κοινωνία των Εθνών στην Επιτροπή για τους Πρόσφυγες. Στην Γενέβη επέστρεψε μετά τον πόλεμο το 1947 και αφιερώθηκε στην συγγραφή βιβλίων.
Το σπίτι στην Κέρκυρα, στο οποίο ο Albert Cohen γεννήθηκε, είναι ετοιμόρροπο από την εποχή του Β παγκοσμίου πολέμου.

Πρίγκιπας Φίλιππος (Κέρκυρα 1921)
Στην Κέρκυρα στο ανάκτορο Mon Repos γεννήθηκε ο Πρίγκιπας Φίλιππος, Δούκας του Εδιμπούργου και σημερινός σύζυγος της Βασίλισσας της Αγγλίας Ελισάβετ.

Usakov, Fiodor Fiodorovic (1745 - 1818)
Ένας από τoυς μεγάλους ναυάρχους που με την τακτική του επηρέασε ακόμα και τον Νέλσον. Ο Ουσακόφ δεν γνώρισε ποτέ την ήττα. Ο Ουσακόφ με τον στρατό των συμμάχων (Ρώσοι και Τούρκοι) πολιόρκησε το 1799 την Κέρκυρα, κατέλαβε το νησί Βίδος και ανάγκασε το στρατό του Ναπολέωντα να συνθηκολογίσει.
Για την ζωή του Ουσακόφ γυρίστηκε το 1953 ταινία από τον Μιχαήλ Ρομ. Το πρώτο μέρος ονομάζεται Ναύαρχος Ουσακόφ και το δεύτερο Η πολιορκία της Κερκύρας. Την μουσική της ταινίας την συνέθεσε ο Aram Chačaturian.

Αυστριακή αυτοκράτειρα Ελισάβετ - Σίσσι (Μόναχο 1837 - Γενεύη 1898)
Για πρώτη φορά επισκέφτηκε την Κέρκυρα τον Σεπτέμβριο 1876. Έμεινε τότε στην βίλα Μον Ρεπό στο Κανόνι. Το 1885 η Σίσσι ξεκίνησε από την Κέρκυρα το μεγάλο της ταξίδι στη Μεσόγειο απ΄το οποίο επέστρεψε το 1887. Το 1890 ήρθε να δεί την πρόοδο της κατασκευής του Αχιλλείου και ξανά το φθινόπωρο του 1891, όταν το παλάτι ολοκληρώθηκε. Στη συνέχεια η Σίσσι επισκέφθηκε την Κέρκυρα το 1892, 1893, 1895 και 1896. Η Σίσσι στην Κέρκυρα έκανε ιππασία, μπάνια στη θάλασσα και μεγάλες και γρήγορες πεζοπορίες. Για τους κατοίκους του Γαστουρίου η Σίσση κατασκεύασε ένα σιντριβάνι.

Γουλιέλμος Β ' (Potsdam 1859 - Ολλανδία 1941)
Ο Γερμανός αυτοκράτορας Γουλιέλμος Β΄ αγόρασε το Αχίλλειο το 1907. Ερχόταν στην Κέρκυρα κάθε χρόνο με το γιοτ του. Άλλάξε λίγο την διακόσμηση στο παλάτι και στο κήπο τοποθέτησε ένα μεγάλο χάλκινο άγαλμα του Αχιλλέα. Ο Γουλιέλμος Β ' χρηματοδότησε αρχαιολογική έρευνα στην Κέρκυρα του αρχαιολόγου Dörpfeld, ο οποίος αποκάλυψε το ναό της Αρτέμιδος στο Κανόνι.

Ο Oscar Wilde (1854 Δουβλίνο - 1900 Παρίσι) μαγευμένος απο το νησί της Κερκύρας έφραψε ένα ποίημα "Santa Decca" (1895).

Edward Lear (Λονδίνο 1812 - Σαν Ρέμο 1888)
Ο Άγγλος ποιητής και ζωγράφος Edward Lear για πρώτη φορά επισκέφθηκε την Κέρκυρα το 1848 και ξανά το 1855. Ζωγράφισε κερκυραϊκά τοπία και όψεις της πόλης της Κερκύρας. Πολλά από τα έργα του βρίσκονται στην κατοχή της οικογένειας Agnelli.

Gerard Blitz (Αμβέρσα 1912 - Παρίσι 1990)
Ο πετυχημένος παίκτης του πόλο Gerard Blitz, γόνος Βελγικής Εβραϊκής οικογενείας ίδρυσε τον Απρίλιο του 1950 μια πετυχημένη τουριστική επιχείρηση το Club Mediterranee. Το πρώτο κλαμπ άνοιξε στη Μαγιόρκα και το δεύτερο στην Κέρκυρα, μεταξύ της Δασιάς και του Ύψου. Σύμφωνα με την επιθυμία του οι στάχτες του σκορπίστηκαν στη Μαγιόρκα και στον Ύψο της Κέρκυρας. Το κλαμπ της Κερκύρας του Club Mediterranee έκλεισε το 2003. 

Ο Jacob Rothschild (γεν. 1936) με την η σύζυγό του Serena έκτισε στην Κέρκυρα, στα βορειοανατολικά του νησιού, στην περιοχή Άγιος Στέφανος και απέναντι την Αλβανία μία πολυτελή βίλα. Η βίλα έχει μαρμάρινες κολόνες και μαγευτική θέα στην θάλασσα. Μέσα στο σπίτι υπάρχει μία πισίνα με τζακούζι που θημίζει ρωμαϊκά λουτρά και η εξωτερική πισίνα είναι ακριβώς πάνω από την θάλασσα.

Gianni Agnelli (Τορίνο 1921 - 2003) εγγονός του ιδρυτή της Fiat και από το 1966 πρόεδρος της, διαθέτει μια όμορφη μεγάλη βίλα στον κόλπο της Κουλούρας στη βορειοανατολική ακτή του νησιού.

Ρωμαν Αμπράμοβιτς (γεν. 1966), 4ος πλουσιότερος άνθρωπος της Ρωσίας έχτισε μια βίλα στο νησί της Κέρκυρας στην περιοχή Λιαπάδες στη δυτική ακτή.